ابن سینا ابو على حسین

زندگي نامه :

ابن سینا, ابو على حسین بن عبدالله بن سینا . (370-428/427ق),پزشك, فیلسوف, منطقى و دانشمند . مشهور به ابن سینا یا ابوعلى سینا, در مغرب زمین آویسن یا آویسنا و ملقب به حجةالحق, شیخ الرئیس, شرف‌‌الملك و امام‌‌الحكما.ابن سینا در افشنه بخارا, زادگاه مادرش, متولد شد. پدروى از دیوانیان دستگاه سامانیان بود ودر تربیت فرزندان خودسخت كوشا . پدر ابن سینا,عبدالله,شیفته تعلیمات اسماعیلیان بود.ابن سینا على رغم اشراف به نظر و عقاید این گروه,گرایشى به این فرقه نداشت در چهارده سالگى در علم بر استاد خود ابو عبدالله ناتلى پیشى گرفت چندان كه مشكلات منطق را بر استاد خود مى‌‌گشود. در شانزده سالگى جمعى از پزشكان فاضل زیر دست او كار مى‌‌كردند.ابو على با مداواى بیمارى نوح‌‌بن منصور سامانى امیر خراسان اجازه یافت كه از كتابخانه عالى امیر استفاده كند . در هیجده سالگى جامع‌‌العلوم شد و از این پس ترقیات وى نتیجه اجتهاد شخصى خود وى بود در بیست و یك سالگى نخستین اثر فلسفى خود را تحت عنوان «العروضیه»به در خواست ابوالخیر عروضى نوشت. پس از در گذشت پدر,به خدمات دیوانى روى آورد به زودى فكر و تدبیر اومورد قدردانى واقع شد. امیران علاوه بر نصایح پزشكى او درسیاست نیز خواستار رأى او شدند. چندین بار به وزارت رسیدودرمعرض رشك دیگران قرار گرفت چندین بار فرار كرد.مدتی زندانى شد.ولى از زندان گریخت .چهارده سال در آرامش در دربار علاءالدوله دیلمى در اصفهان مى‌‌زیست . بر اثر مسافرتها و شب زنده‌‌داریهاو بى توجهى به خود به قولنج مبتلا شد و در ضمن لشكر كشى علاءالدوله در همدان در گذشت و در همین شهر به خاك سپرده شد در جشن یادبود هزاره او بر مزارش بنائى ساختند. شهرت ابن سینا چندان است كه از مرزهاى سرزمینهاى اسلامى گذشته وبه سراسر جهان رسیده است. آثار او به زبانهاى مختلفى ترجمه و منتشر شده‌‌اند. ابن سینا علاوه بر پزشكى و فلسفه در نجوم, فیریك, علوم طبیعى نیز آثارى دارد از آن جمله, در اواخر عمر به دستور علاءالدوله آلتى شبیه ورنیه كنونى براى بدست آوردن نتایج دقیق در رصد اختراع كرد. از هوش و حافظه وى سخنها گفته‌‌اند و او را سرآمد فلاسفه اسلامى دانسته‌‌اند. وى با ابوریحان و ابوسهل مسیحى, معاشرت و مباحثه داشت و از معاصرینش مى‌‌توان ابن خمار و ابوالفرج بن طیب را نام برد و از جمله شاگردان او ابوالحسن بهمنیار بن مرزبان, ابن زیله, ابو عبدالله معصومى, ابو عبید جوزجانى, را با با ابوسعید ابوالخیر نیز مباحثه‌‌اى داشت كه بسیار مشهور است. این سینا در زمینه ادبیات نیز كتابهائى نوشت و اشعارى نیز به وى منسوب است.

آثار :
«النجاة»؛ «الاشارات و التنبیهات» , در منطق و حكمت؛ «الشفاء» در حكمت علمى نظرِى «دانشنامه علائى». به فارسى؛ «اسرارالصلاة»؛ «مبداء و معاد»؛ «قانون», در طب. این كتاب با وجود ناقص بودن, سبب اشتهار ابن سینا در اروپا شد. «اسباب حدوث الحرف و مخارجها» در زبان‌‌شناسى؛ «الموجزالكبیر» ؛ «الموجزالصغیر»؛ هر دو در منطق؛ «رساله حى ابن یقظان»؛ «المدخل الى صناعة الموسیقى»؛ در موسیقى كه ار آثار فارابى كامل‌‌تر و جامع‌‌تر است؛ «مقالة فى آلة رصدیه». در كل 276 عنوان كتاب به او نسبت مى‌‌دهند كه 131 اثر را با انتساب صحیح و مابقى را با انتساب مشكوك از او دانسته‌‌اند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: